Pomniki dziejowe Przemyśla
Księga ławnicza 1445-1452
Wydali i objaśnieniami zaopatrzyli Jan Smołka i Zofia Tymińska
tekst w języku łacińskim
Księga ławnicza – księga rękopiśmienna, spisana w języku łacińskim, zawierająca wpisy sądu ławniczego, czyli wójta i siedmiu ławników wybieranych przez radę miejską na okres jednego roku. Na obradach sądu ławniczego rozpatrywano na między innymi sprawy sporne pomiędzy obywatelami, tj. testamenty, sprawy opieki nad sierotami i wdowami, posagów. Przedmiotem obrad były także transakcje kupna-sprzedaży nieruchomości położonych na terenie miasta.
Rok wydania: Przemyśl 1936, Nakładem Gminy Miasta Przemyśla
s. 168
Format: 24 x 16 cm
Oprawa: broszurowa wydawnicza
Stan: kompletna i spójna, krawędzie części kart lekko postrzępione, karty nierozcięte, miejscami pieczątki "Bałtycka Wyższa Szkoła Humanistyczna w Koszalinie" oraz "Szczecińskie Tow. Naukowe", bez podpisów i podkreśleń w tekście, niewielkie podpisy i sygnatury numeryczne [ołówek] na pierwszej stronie, okładka z przebarwieniami i zagnieceniami, drobne przybrudzenie przy krawędzi grzbietu, na licu przekreślona pieczątka oraz sygnatura numeryczna [długopis], na tylnej części okładki pieczątka "wymiana wydawnictw naukowych"
