Jadwiga. Dramat historyczny z XIV w. Gabryela Ks. Kuzynina
w 5 aktach - 6 odsłonach
Albina Gabriela Puzynina (1815 - 1869) – polska księżna, poetka, komediopisarka i pamiętnikarka. Urodziła się w zamożnej rodzinie ziemiańskiej, była najmłodszą córką Adama Günthera i Aleksandry z Tyzenhauzów. Wiele lat pisywała tylko dla przyjemności własnej i radości rodziny oraz przyjaciół. Dopiero za namową Ignacego Chodźki, a mimo sprzeciwu matki, wydała w 1843 roku swój pierwszy tom "W imię Boże". Potem ukazały się jeszcze dwa tomiki poetyckie, dwa tomy prozy, dwa dramaty oraz zbiorek anegdot dla dzieci. Bardzo interesowała się teatrem i ówczesną sytuacją sceny wileńskiej. Wystawiono z sukcesem sześć jej sztuk. Już po śmierci autorki Biblioteka „Mrówki” wydała we Lwowie jej Jadwigę. Dramat historyczny z XIV w. w 5 aktach i 6 odsłonach, a redakcja „Kroniki Rodzinnej”, przedstawiła na łamach pisma kilka prac zaczerpniętych z rękopisów. Choć na ogół zatem nie przyznawano jej wielkich uzdolnień, doceniano własny styl, szlachetną prostotę języka, prawość idei, miłość do Litwy oraz lekko ironiczną życzliwość, z jaką oceniała świat i ludzi. (za M. Berkan-Jabłońska, "Korespondencyjne spotkania Gabrieli z Güntherów Puzyniny i Katarzyny z Lipińskich Lewockiej")
Rok wydania: Lwów 1870, nakład Wydawnictwa Mrówki
s. 73
Format: 14 x 10 cm
Oprawa: późniejsza półpłócienna
Stan: kompletna i spójna, rdzawe przebarwienia [foxing - bez szkody dla tekstu], bez podpisów i podkreśleń w tekście, na drugiej i ostatniej stronie drobna pieczątka "R", na drugiej stronie podpis "Rybicka Barbara", [PROWENIENCJA: na stronie tytułowej pieczątka z epoki "Adolf Leon Weingarten w Złoczowie" oraz podpis tegoż Adolfa Leona Weingartena], okładka z niewielkimi przetarciami, ślad po papierowym szyldziku na licu
