Johann Lorenz Mosheims Sitten-Lehre der Heiligen Schrift (7 i 8 Theil - współoprawne)
verfasset von Johann Peter Miller
Johann Martin Miller
uczęszczał do gimnazjum w Ulm (obecnie: Humboldt-Gymnasium), po czym od
1745 roku studiował w Helmstedt, gdzie został sekretarzem Johanna
Lorenza von Mosheima (1693–1755). W 1750 roku został rektorem w
gimnazjum w Helmstedt (obecnie: Gymnasium Julianum), a od 1756 tę samą
funkcję pełnił w gimnazjum w Halle należącym do fundacji Franckesche
Stiftungen założonej przez Augusta Hermanna Francke (1663–1727).
Po
uzyskaniu stopnia doktora teologii na uniwersytecie w Halle powołano go
w 1766 roku na profesora dogmatyki ewangelickiej na uniwersytet w
Getyndze. Nauka teologiczna Millera była zgodna z dogmatyką i etyką
Mosheima. We własnym opracowaniu wydał w czterech tomach wykłady z etyki
Mosheima („Sittenlehre“, 1762–70). Zależało mu na znalezieniu równowagi
między luterańską ortodoksją i pietyzmem z jednej strony, a teologią
oświeceniową z drugiej. Na tej bazie Johann Peter Miller stał się
znaczącym inicjatorem wschodzącej pedagogiki oświeceniowej, którą jego
uczeń Ernst Christian Trapp (1745–1818) uczynił samodzielną dyscypliną.
Do grona jego studentów należeli także Georg Christian Raff, Georg
Christian Knapp, Anton August Heinrich Lichtenstein, Justus Christian
Loder i Jacob Christoph Rudolph Eckermann.
[szerzej:biografie-niemieckie.pl]
Rok wydania: Halle u. Helmstädt/Leipzig, bey Johann Friedrich Weygand, 1765/1767
s. [1], 697; [2], 392.
frontispis: miedziorytowy portret Johannes Petrus Miller
Format: 21,5 x 19 cm
Oprawa: pergaminowa z epoki, szyldzik z tytulaturą na grzbiecie, obcięcia kart barwione
Stan: kompletna, okładka z przybrudzeniami, drobne wytarcia na krawędziach, proweniencja: 8 k. z sygnaturami numerycznymi i pieczątkami Evgl. Prediger-Seminar Poznań, na wyklejce dwa wczesne wpisy własnościowe, 20 k z zagnieceniami [bez szkody dla tekstu]