Lublin - fotografia H. Poddębski. Dzielnica żydowska. Widok z ulicy Podzamcze. Wys. 11,5cm, szer. 17cm.
Henryk Poddębski (1890 r. Chrząstków - 1945 obóz koncentracyjny Vaihingen) był jednym z najwybitniejszych przedwojennych polskich fotografów, przedstawicielem tzw. fotografii krajoznawczej, wieloletnim członkiem Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Od 1900 r. mieszkał w Warszawie, gdzie kształcił się w Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców m. Warszawy. W czasie I wojny światowej dokumentował wygląd stolicy i jej okolic. W 1917 r. objął stanowisko sekretarza Komisji Fotograficznej Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego (PTK). Wraz z Mieczysławem Orłowiczem, geografem i krajoznawcą, w latach 20. i 30. XX w. odbył wiele podróży krajoznawczych po terenach II Rzeczpospolitej, podczas których dokumentował najważniejsze zabytki miast, krajobrazy wsi oraz codzienne życie ludzi. W 1925 r. fotograf otworzył w Warszawie własne atelier, specjalizujące się w fotografii krajoznawczej. Jego zdjęcia były publikowane w albumach, książkach naukowych, przewodnikach turystycznych, prasie oraz na kartach pocztowych i plakatach. Ambicje artystyczne Poddębskiego przejawiały się poprzez udział w krajowych i międzynarodowych wystawach fotografiki, na których zdobywał nagrody. II wojna światowa zakończyła karierę fotograficzną Poddębskiego. Czas okupacji spędził w Warszawie działając w konspiracji. W czasie powstania warszawskiego został wywieziony do obozów niemieckich, gdzie zmarł.
