Olej na płótnie 80 x 120 cm
2015
Kobieta jako archetyp / znak / symbol / parafraza. Artystka oscyluje pomiędzy malarstwem figuratywnym a abstrakcją. Tworzy rzeczywistość uformowaną na nowych zasadach, gdzie ciało zostaje poddane licznym deformacjom, a sam detal anatomiczny to tylko zbędny szczegół.
Polska malarka, w 1999r. ukończyła z wyróżnieniem Krakowską Akademię Sztuk Pięknych. Licznie nagradzana i wyróżniana w międzynarodowych konkursach i wystawach. Jej obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w Polsce i na całym świecie.
„(…) …interesuje mnie człowiek. Interesuje mnie kobieta. Ciało kobiety jest plastyczne, pełne miękkich linii, krągłości. Charakterystyczne jest to, że w drodze ewolucji mojego malarstwa twarz czy inny detal anatomiczny staje się zbędnym szczegółem. To już nie jest kobieta w całej swej cielesności, to symbol, parafraza, raczej archetyp kobiety – znak. Kobieta poza czasem. …czuję pewien rodzaj niepokoju, kiedy moje malarstwo nazywa się bardzo kobiecym. Sztuka powinna być wolna od takich podziałów…”
(…) w moich obrazach deformacja jest świadoma. Pozwala odbiorcy na poszukiwanie znajomych kształtów – jest rebusem. Chcę stworzyć świat będący odbiciem rzeczywistości, ale takiej, która będzie uformowana według nowych zasad – moich własnych. Dążę do stworzenia pewnego rodzaju estetyki poza ogólnie przyjętymi normami. Estetyki łączącej w jedno piękno i brzydotę, ruch i spokój, poziom i pion. Moje obrazy to swoisty rodzaj poszukiwania jedności dualizmów.”
