Czyżewski T., PASTORAŁKI, 1925 [oryginał] drzeworyty Makowski

Czyżewski, Tytus (1880-1945)
Pastorałki; drzeworyty Tadeusza Makowskiego
Paryż 1925, Polskie Towarzystwo Przyjaciół Książki

str. 34, [2]; 26cm; oprawa oryginalna broszura + obwoluta z drzeworytem
stan lekkie naddarcia okładki, poza tym bardzo dobry!
rzadka pozycja, oryginalne wydanie!

książka zawiera 13 drzeworytów Tadeusza Makowskiego : okładkowy, 6 całostronicowych oraz 6 finalików; egzemplarz nienumerowany, drobne przebarwienia papieru, odbity na papierze czerpanym z papierni Joseph Joubert-Fournier z filigranem Towarzystwa Przyjaciół Książki w Paryżu
Książkę odbito w 520 egz. liczbowanych ręcznie, egz. od I do LXX i od 1 do 450 podpisanych przez prezydium Towarzystwa Przyjaciół Książki

Tadeusz Makowski jest jednym z najwybitniejszych artystów polskich 1 połowy XX wieku. Był malarzem, grafikiem i rysownikiem. W latach 1903-08 uczył się w Akademii krakowskiej u Józefa Unierzyskiego, Józefa Mehoffera i Jana Stanisławskiego; jednocześnie studiował filologię na Uniwersytecie Jagiellońskiem. W roku 1908, przez Monachium, wyjechał do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe. Stamtąd wyjeżdżał na letnie sezony do Bretanii, Owerni oraz na południe Francji. Odbył też podróż artystyczną do Holandii i Belgii (1921). W Paryżu przyjaźnił się z wieloma znakomitymi malarzami, pisarzami oraz marszandami. Utrzymywał żywe kontakty z artystami polskimi przebywającymi we Francji i był prezesem paryskiego "Towarzystwa Artystów Polskich". Swoje prace wystawiał w kraju - w Krakowie i Warszawie (od 1907) i Lwowie (1910) oraz za granicą: w Paryżu, Barcelonie, Wiedniu, Budapeszcie i Amsterdamie. Malował kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury i portrety, zwłaszcza dzieci. Eksperymentując z malarstwem kubistycznym wypracował swój indywidualny styl. Formą, kolorem i światłem, a także pewną deformacją budował pełne liryzmu choć czasami nie pozbawione pewnej ironii czy drwiny kompozycje malarskie. [źródło katalog desa]