TWÓRCZOŚĆ BAZYLEGO WOJTOWICZA, katalog wystawy jubileuszowej, która miała miejsce w Muzeum Narodowym w Poznaniu w grudniu 1979 roku, 21 x 21cm, s. 53, ilustr. 41
BAZYLI WOJTOWICZ (1899-1985) - Syn Nikifora i Anastazji z Jabczaników. Studia rzeźbiarskie rozpoczął w roku 1923 w Warszawie w pracowni Henryka Kuny. Następnie kontynuował naukę w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych u profesora Jana Szczepkowskiego. W roku 1925 wstąpił na ASP w Warszawie, gdzie studiował pod kierunkiem profesora Tadeusza Breyera. Po ukończeniu studiów od roku 1936 prowadził w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu
pracownię rzeźby dekoracyjnej. Od roku 1938 prowadził pracownię rzeźby
monumentalnej. Podczas wojny został wysiedlony do Częstochowy, a
następnie przeniósł się do Warszawy. Po zakończeniu wojny wrócił do
Poznania, gdzie kontynuował pracę na uczelni. W 1956 roku został
profesorem nadzwyczajnym PWSP. W latach 1963-1969 był prodziekanem
Wydziału Malarstwa Grafiki i Rzeźby. W 1969 przeszedł na emeryturę.
Wykształcił wielu znakomitych rzeźbiarzy. Jego uczniami byli m. in.: Jan Berdyszak i Olgierd Tuszynski. Był współautorem pomnika Adama Mickiewicza w Poznaniu (źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Bazyli_Wojtowicz)
stan dobry