[KOSSAK Juliusz]. Anonimowy, dwustronny rękopis z epoki opisujący pogrzeb J. Kossaka; […] O tej żało…

[KOSSAK Juliusz]. Anonimowy, dwustronny rękopis z epoki opisujący pogrzeb J. Kossaka; […] O tej żałości, o tym ciężkim przymusie do rozstania się z człowiekiem dobrym […], z miłośnikiem wszystkiego, co piękne, szlachetne, godne naszego serca, czci i poświęcenia – świadczyły tłumy pogrzebowe, odprowadzające drogie szczątki z dworku artysty […]; st. bdb., wym. 212x293 mm.

Juliusz Fortunat Kossak herbu Kos (1824–1899) – malarz, rysownik i ilustrator. Specjalizował się w malarstwie historycznym i batalistycznym. Malował głównie akwarele, a jego ulubionym tematem były konie. Był jednym z inicjatorów utworzenia w Krakowie Muzeum Narodowego. Ojciec Wojciecha Kossaka. Nauki pobierał w gimnazjum Ojców Bazylianów w Buczaczu; ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim; w tym samym czasie uczył się malarstwa w pracowni Jana Maszkowskiego, gdzie poznał Artura Grottgera. Od 1860 r. kierował działem artystycznym Tygodnika Ilustrowanego. Przez rok mieszkał w Monachium (malował w pracowni F. Adama obok J. Brandta), następnie osiadł z rodziną w Krakowie. Kupił dworek znany później jako Kossakówka, który był miejscem spotkań towarzyskich elity artystycznej Krakowa. Bywali tam m.in.: A. Asnyk, H. Sienkiewicz, S. Witkiewicz, J. Chełmoński i inni. Kossak angażował się w działalność kulturalną Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, krakowskiego oddziału Muzeum Narodowego, komitetu organizacyjnego obchodów 50-lecia pracy Józefa Ignacego Kraszewskiego, Koła Artystyczno-Literackiego. Poprzez swoją twórczość chciał zainteresować Polaków historią i przeszłością.