Wymiary: 38 x 24 cm (odcisk płyty)
pełny tytuł serii: Prima Parte di Architettura e Prospettive inventate ed incise da Giambattista Piranesi Architteto Veneziano fra gli Arcadi Salcindio Tiseio; opisany na płycie: 'Gio Batta Piranesi Architetto invento, ed incise in Roma', w prawym dolnym rogu numer w serii '5'; włoska inskrypcja poniżej obrazu: 'Pozostałości starożytnych budowli, wśród których stoi wykonana w całości z porfiru urna grobowa Marka Agryppy, służąca dziś za Grobowiec Klemensa XII. Widać też fragment iglicy z egipskimi znakami oraz w oddali westybul zrujnowanej starożytnej świątyni'
Stan zachowania
praca nieoprawiona
Literatura
Focillon 5
Hind 1922, ss. 75, 78 i n.
Wilton-Ely 18
Biogram
Włoski grafik i architekt. Uczył się w Wenecji, skąd podróżował w celach naukowych do Neapolu, Herkulanum i Pompei. Od 1745 działał w Rzymie. Do jego prac architektonicznych należą: przebudowa kościoła S. Maria del Priorato (1765) i willa zakonu kawalerów maltańskich w Rzymie. Najważniejszą dziedziną działalności Piranesiego były jego studia nad architekturą i sztuką starożytną (zwłaszcza Rzymu), poparte licznymi podróżami, badaniami architektonicznymi, pomiarami i rysunkami, których wynikiem były bardzo liczne (ponad 2 tys.) prace graficzne (akwaforty, miedzioryty), przedstawiające widoki budowli starożytnych, znaleziska archeologiczne i fantazje architektoniczne. W rycinach Piranesi przedstawił sugestywną wizję architektury antycznego Rzymu, w której zachowując wierność szczegółów, tworzył syntetyczne widoki dawnych budowli, wyolbrzymiając je w efektownych ujęciach perspektywicznych i dramatyzując przez stosowanie silnych kontrastów światłocieniowych. Ryciny Piranesiego zyskały wielką popularność, oddziaływując na rozpowszechnianie się starożytnictwa i kształtowanie się klasycyzmu.
