Karol WAWROSZ (1860 - ?), Wojsko polskie po r. 1800 Tab. VII.b, 1908

fotolitografia kolorowana akwarelą, papier żeberkowy; 21 x 17 cm (zadruk), 30,5 x 20 cm (w świetle passe-partout), 42,5 x 32 cm (oprawa, passe-partout); ilustracja z "Materyały do ikonografii królów, zbroi i wojska polskiego", wydanych przez Władysława Bartynowskiego, Kraków, 1908 rok; opisany pod kompozycją: K. Wawrosz zestawił i rys. | Nakładem Wł. Bartynowskiego | R.M. Zadrazil fotolitografował w Krakowie / (Naśladownictwo zastrzeżone). / Serya II. Wojsko polskie po r. 1800. Tab. VII. b. / Księstwo Warszawskie. / Rok 1807 - 1815.

Karol Wawrosz (ur. Żywiec 1860 - ?) – malarz i rysownik polski przełomu XIX i XX wieku. Urodził się w rodzinie leśniczego. Początkowo studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1879 r. pracował dla Władysława Bartynowskiego jako rysownik. Od 18 kwietnia 1888 studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium w klasie malarstwa pod kierunkiem Aleksandra von Liezen-Meyera (1839-1898). Ilustrator książek (m.in. B. Twardowskiego, Wojsko polskie Kościuszki, Poznań 1894, Bartynowskiego Wizerunki królów, uzbrojenie i wojsko polskie i Materiały do ikonografii królów, zbroi i wojska polskiego). Autor rysunków do katalogu numizmatów polskich E. Czapskiego.