Stanisław Westwalewicz (1906-1997), Kobieta w ludowym stroju, 1935

Autolitografia, wymiary: 28 x 34 cm, z ramką: 40,5 × 47,5 cm.
Praca oprawiona w srebrną ramką ze szkłem antyrefleksyjnym
Sygn. ołówkiem, l.d.: autolitografia, p.d. 1935, dedykacja: Zbyszkowi S. Westwalewicz
Praca oprawiona w srebrną ramkę i szkło antyrefleksyjne

Stanisław Westwalewicz (1906-1997). Artysta wykształcony w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego, Karola Frycza i Fryderyka Pautscha. Członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, debiutujący wystawą indywidualną w Pałacu Sztuki w Krakowie – już w roku 1937. Jego wojenne losy wiodły go przez sowieckie obozy jenieckie i szlak armii Władysława Andersa do Włoch, skąd powraca do Polski w 1947 roku i na stałe osiada w Tarnowie. Związany z tamtejszym środowiskiem artystycznym pełni szereg funkcji w ZPAP, czynnie uprawiając malarstwo sztalugowe, akwarelę oraz malarstwo ścienne w licznych kościołach Podkarpacia.