drzeworyt"odbitka późniejsza"wg.wzoru:Wacław Wąsowicz Na plaży,
papier 20 x 26 cm w świetle passe – partout,lata 40-te
Wacław Wąsowicz (ur. 25 sierpnia 1891 w Warszawie, zm. 6 października 1942 w Wilanowie) – polski malarz, grafik.Studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej im. Wojciecha Gersona (1909–1910), a następnie w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych (1911–1914) u Ignacego Pieńkowskiego. Był także w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych uczniem Jacka Malczewskiego (1914).Uprawiał malarstwo sztalugowe, grafikę (drzeworyt), akwarele, malował na tkaninach i ceramice, zajmował się też projektowaniem wnętrz. Pełnił wiele funkcji społecznych.Był członkiem grup artystycznych: Formistów, Rytmu i Rytu.W maju 1939 r. wystawił trzy swoje obrazy w łódzkiej galerii Instytutu Propagandy Sztuki: „Dwie dziewczyny” (obraz zakupiony przez Fundację Kultury Narodowej), „Malarz i modelki” (własność Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego) i „Droga ze wsi” (obraz nagrodzony w Paryżu.
