Drzeworyt (odbitka XX), papier 40 x 30 cm w świetle passe – partout, sygn.na , 52 x 41 w orawie passe-partout, płycie śr.d. monogram wiązany „AD”
„Apokalipsa: Cztery anioły Zemsty” to jeden z najbardziej
znanych drzeworytów Albrechta Dürera, pochodzący z serii ilustracji
zatytułowanej „Apokalipsa” (wydanej po raz pierwszy w 1498 roku). Dürer,
niemiecki artysta renesansu, zinterpretował w tej serii fragmenty z Apokalipsy
św. Jana (znanej również jako Objawienie św. Jana), przedstawiając je w
dramatycznej formie. Cykl ten oparty jest na wizjach św. Jana (Księgi
Objawienia), jednej z najbardziej symbolicznych ksiąg Nowego Testamentu, która
opisuje koniec świata, walkę dobra ze złem oraz ostateczne zwycięstwo Boga nad
siłami ciemności.
Drzeworyt przedstawia czterech aniołów, trzymających trąby, które według tekstu
Apokalipsy zwiastują kataklizmiczne wydarzenia. Charakteryzuje się niezwykłą
dbałością o szczegóły, dramatyzmem i symboliką. Durer wykorzystywał swoją
mistrzowską technikę do oddania zarówno grozy, jak i majestatu wizji
apokaliptycznych. Jego niezwykła precyzja, detale oraz dynamika kompozycji
nadają scenie dramatyzmu i intensywności
Cykl „Apokalipsa” był pierwszym wielkim projektem Dürera, który przyniósł mu
międzynarodową sławę. Powstał w okresie wielkich napięć społecznych,
religijnych i politycznych w Europie końca XV wieku. Ludzie żyli wówczas w
atmosferze oczekiwania na bliski koniec świata, co tłumaczy popularność motywów
apokaliptycznych w sztuce tego okresu.
W drzeworytach Dürera widać również wpływ humanizmu i nowożytnych idei. Dürer,
mimo że osadzony w tradycji średniowiecznej, wprowadzał do swoich dzieł
innowacyjne podejście do kompozycji i ekspresji, co czyniło jego sztukę
wyjątkową na tle epoki.
