Odręczny list wraz z kopertą dat.: Rzeszów 28 XII 1761 r. , wysłany do księznej Joanny Lubomirskiej do Warszawy, pisany przez jej zaufanego człowieka, prawdopodobnie zarządcę zamku rzeszowskiego. Wym.: 26 - 19 cm, s. 4, dołączona koperta: 9.5 x 13.5 cm opatrzona lakową pieczęcią (rysunek wytarty). List składany na cztery, na złożeniu i w narożu koperty ślad po zalaniu, poza tym stan dobry.
Treść właściwa w j. polskim, tytulatura odbiorcy oraz zakończenie po niemiecku, koperta adresowana po francusku: Do Jej Wysokości Pani Księżnej Lubomirskiej chorążyny wielkiej koronnej i starościny libuskiej w Warszawie. W treści doniesienia natury politycznej, gospodarczej, administracyjnej i obyczajowej. Autor pisze m.in. o archiwach rodziny Lubomirskich, wymienia osobę podskarbiego koronnego, cześnika koronnego, wspomina wizytację dóbr w Mogilanach pod Krakowem, pisze o polowaniu z udziałem króla Augusta III: ... o tamecznym Głównym Polowaniu, które że się chwalebnie z ukontentowaniem Najjaśniejszego Króla JMci zakończyło: jest czego powinszować JOPXMci Dobrodziejce, a przy tym żałować psów tak wielu od Dzików pokaleczonych. W końcowej części donosi o dzieciobójczyni: Przed Świętami była w Mieście Exekucya jedney Białeygłowy z Drabinianki Wdowy, która Dziecie urodziwszy dobrowolnie go zadusiła. Dekretowana była aby żywo w doł zakopana była y palem przybita według Prawa i Sądu Mieyskiego, Ja Dekret relaxowałem y ścięta jest przed Ratuszem...
Joanna Lubomirska (1723-1783) de domo von Stein zu Jettingen, chorążyna koronna, właścicielka starostwa libuskiego w pow. bieckim, konfederatka barska, żona Jerzego Ignacego Lubomirskiego, po śmierci męża faworyta ministra Henryka Bruhla, uważana za jedną z najbardziej wpływowych dam w ówczesnej Rzeczypospolitej.
