KORYCIŃSKI, ANDRZEJ, PERSPECTIVA / POLITICA / Regno Poloniae / elaborata / per quam, quid et qualiter, Regibus et Regno pro- // spiciendum sit: de longe, tanquam de proximo / facile cognosces. / AUTHORE / ANDREA de PILCA / Corycinio Castellano vislicensi, opus / posthumum secunda jam vice / impressum, wyd. Johann Heinrich Fischer, Gdańsk 1698; 150 str., st. bdb., oprawa twarda, pergaminowa z epoki, na karcie tyt. nieaktualny wpis własnościowy z 1720 r., nieznaczne zabrudzenia i zażółcenia, ślady kornika; format 8o;
Obszerne dzieło gospodarczo-polityczne, dedykowane bratankowi autora, Stefanowi Korycińskiemu (1617-1658), późniejszemu kanclerzowi wielkiemu koronnemu, który towarzyszył Janowi Kazimierzowi na wygnaniu śląskim. Traktat ten, wydany już pośmiertnie, został opracowany na podstawie dzieł historyków polskich i obcych i miał za zadanie ułatwić bratankowi orientację w sytuacji politycznej w kraju. Stanowi osobliwą syntezę historyczno-ustrojową o bardzo różnorodnej treści, zawiera rozdziały m.in. o początkach Królestwa Polskiego, genezie urzędu wojewody, wolnej elekcji, Tyberiuszu i Gajuszu Grakchach oraz ich związków z Polską (sic!), założeniu Krakowa przez Kraka (Grakcha), czy przekład łaciński wiersza Kaspra Miaskowskiego Herkules słowiański.
Andrzej Koryciński z Pilicy i Korytna, h. Topór (ok. 1580-1652), poseł na sejmy, kasztelan wiślicki, uczony humanista i łacinnik. Był drugim synem Mikołaja, żupnika krakowskiego i Barbary Prowanówny. Studiował wraz z bratem Krzysztofem w Würzburgu i Ołomuńcu. Posłował z województwa sandomierskiego na kilka sejmów w latach 1626, 1629, 1631, 1637 i 1648. Obstawał za prawami Akademii Krakowskiej w sporze z jezuitami. Deputat do Trybunału Skarbowego w Radomiu. Na sejmie w 1637 r. zabrał krytyczny głos w sprawie najpierw koekwacji podatków, piętnując opieszałych Litwinów, przemawiał także za uchwaleniem ceł morskich dla Rzeczypospolitej. W 1632 r. został starostą żywieckim. W 1637 r. Władysław IV mianował Korycińskiego, dotychczas swojego dworzanina, chorążym sandomierskim. W 1645 r. wszedł do Senatu jako kasztelan wiślicki. Autor mowy pogrzebowej na cześć królowej Anny Austriaczki In obitum Serenissimae Annae Austriacae Poloniae Sueciaeque Reginae oratio (1600).
