Leopold Lewicki (1906 Burdiakowce koło Tarnopola - 1973 Lwów), "Pogrzeb robotnika", 1932

olej/sklejka
Wymiary: 51,5 x 70,5 cm
na odwrociu olejne studium Katedry na Wawelu oraz papierowa nalepka depozytowa Muzeum Narodowego w Poznaniu

Pochodzenie
kolekcja Bogdana Kędziorka, Kraków (zakup bezpośrednio od artysty)
kolekcja prywatna, Polska (wieloletni depozyt w Muzeum Narodowym w Poznaniu)

Wystawiany
Hommage à Józef Chrobak – wokół pamięci Grupy Krakowskiej, Fundacja 9/11 Art Space, Galeria Piekary, Poznań, 20 listopada – 23 grudnia 2020
Idzie młodość! I Grupa Krakowska, Muzeum Narodowe w Krakowie, 27 września 2019 - 5 stycznia 2020
Grupa Krakowska 1932–1937, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2 grudnia 2018 – 31 marca 2019
Szczeliny wolności – sztuka polska w latach 1945-1948/49, Muzeum Narodowe w Poznaniu, 6 sierpnia - 12 listopada 2017
Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie, 1932

Literatura
Hommage à Józef Chrobak – wokół pamięci Grupy Krakowskiej, katalog wystawy, red. Magdalena Piłakowska, Fundacja 9/11 Art Space, Galeria Piekary, Poznań 2020, nr kat. 20, il. 6
Grupa Krakowska 1932–1937, katalog wystawy, pod red. Barbary Ilkosz, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 2018, s. 88 (il.), s. 321 (wykaz prac eksponowanych na wystawie)
Szczeliny wolności – sztuka polska w latach 1945-1948/49, katalog wystawy, pod red. Włodzimierza Nowaczyka, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Poznań 2017, s. 6-7, 243, 292 (il.), nr kat. 180
Maria Kosińska, Geneza "Grupy Krakowskiej" - w świetle faktów i dokumentów, "Przegląd Artystyczny" 1960, nr 1, s. 43 (wzmiankowany)
Polityka w siedzibie sztuki i policja polityczna, "Naprzód" 1932, s.2, nr 140 (wzmiankowany)

Biogram
Studiował w ASP w Krakowie w latach 1925-32. Z tych lat pochodzi większość jego dorobku w dziedzinie grafiki warsztatowej w technikach metalowych (potem uprawiał linoryt i drzeworyt). Był członkiem pierwszej „Grupy Krakowskiej” (1933-1937), sympatyzującej z komunistami. Za związki te i udział w demonstracjach był represjonowany przez policję. Wraz z innymi członkami grupy (m. in. Maria Jarema, Stanisław Osostowicz, Jonasz Stern) współtworzył ostatnią przed II wojną światową generację awangardy polskiej. Obok spraw społecznych, poszukiwania grupy kierowały się ku swoiście rozumianemu, brutalnemu realizmowi, jej członkowie samodzielnie dochodzili do abstrakcji bazującej na ekspresjonizmie. Lata II wojny Lewicki spędził w Czortkowie (1939-41) i w rejonie Samarkandy, gdzie pracował jako nauczyciel i służył w batalionie budowlanym (1941-44). Od 1944 mieszkał na stałe we Lwowie. Działał w tamtejszym Związku Artystów. W 1970 otrzymał tytuł Zasłużonego Artysty Ukraińskiej SRR. Po wojnie tworzył w obowiązującej w ZSRR konwencji realizmu socjalistycznego. Uprawiał malarstwo sztalugowe i dekoracyjne, rzeźbę, grafikę warsztatową i użytkową (grafika książkowa).