Szpada piechoty, Włochy, l. 20.-30. XIX w.

dł. szpady w pochwie 1090 mm, dł. szpady 1053 mm, dł. głowni 907 mm, szer. głowni u nasady 23 mm, gr. grzbietu u nasady 6 mm, masa szpady 600 g, masa szpady w pochwie 955 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa, niklowana. Jelec koszowy, perforowany w przedniej części dwiema nieregularnymi łezkami. Przy głowicy szpara do mocowania temblaka. Długi kapturek górą mocowany owalną nakrętką do trzpienia, dołem, wraz z trzonem, mocowany w pierścieniu u jelca. W dolnej części kapturek groszkowy. Trzon z czarnej masy, z czterema gniazdami na palce. G ł o w n i a stalowa, prosta, jednosieczna, niklowana, obustronnie profilowana w jedną bruzdę przygrzbietową. Na wysokości obosiecznego pióra z ością przechodzi w dwie, wąskie bruzdeczki. Sztych symetryczny. Głownia po obu stronach, do połowy długości, pokryta trawioną dekoracją w postaci m. in. stylizowanych liści akantu i panoplii. P o c h w a stalowa, polerowana, niklowana, z rozszerzoną szyjką, dwiema ryfkami z ruchomymi koluszkami. Szyjka mocowana w płaszczu pochwy na wcisk. Ostroga asymetryczna. Wgniecenia w dolnej części.
stan zachowania 4/4/3-