Literatura: Kahnt 689 d, Olding 479
Nieprzeciętnej urody efraimek z bardzo finezyjnym, (jak na siermiężne pruskie „patenty”) awersem i rewersem.
Na awersie zbyt duże litery i nieco mniejsze popiersie władcy, na rewersie kropka kończy napis i duże cyfry daty.
Ciekawostką jest kółeczko u podstawy tarczy herbowej, nad cyfrą nominału – 18. Piękne, obustronne lustro, niewielkie niedobicia.
Prezencja powyżej orzeczonej noty.
