Obiegowy fals pruski.
Moneta bita w podłej jakości srebrze, pojawiła się w polskim obiegu po raz pierwszy w Wielkopolsce 15 października 1770 roku. Wg. Fryderyka von. Schrőtera fałszowanie złotówek trwało do 1772 roku, co potwierdziła także E. Bannicke. Mamy więc do czynienia z produkcją zaledwie dwuletnią. Monety niewyłapane kursowały w obiegu, czego przykładem są stosunkowo liczne znane z rynku aukcyjnego egzemplarze tych monet w stanach obiegowych.
Awers: głowa w prawo, w otoku legenda:
STANISLAUS AUG.D.G.REX POL.M.D.L.;
Rewers: ukoronowana pięciopolowa tarcza herbowa z herbami Korony, Wielkiego Księstwa Litewskiego i herbem Ciołek Poniatowskich, w wieńcu laurowym. Niżej inicjały Fryderyka Sylmy - FS oraz oznaczenie nominału 4.GR., w otoku legenda:
LXXX•EX•MARCA-PURA•COL:1767•;
Pozycja stanowiąca niesamowite świadectwo epoki schyłku świetności Rzeczypospolitej Obojga Narodów, będąca jednym z dowodów na niszczenie gospodarki krajowej przez pruskiego sąsiada, wyrosłego na potęgę dzięki błędom szlachty polskiej.
