Franciszek Streitt, W DRODZE PRZEZ PUSZTĘ

20,0 x 40,0cm - olej, deska mahoniowa sygn. p.d.: F. Streitt

Na odwrocie p.g. kartka z informacją o obrazie i biografią artysty w jęz. niemieckim, z owalną pieczęcią: Sammlung | G. & H. König | München, pieczęć powtórzona przy lewej krawędzi deski; przy górnej krawędzi pieczęć: 598, przy dolnej – nieczytelna pieczęć producenta podobrazi. Na lewej listwie ramy numer (kredka): 279197-59.

Franciszek Streitt (Brody 1839 - Monachium 1890) w latach 1856-1866 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, a następnie w Akademii wiedeńskiej u Eduarda Engertha. W roku 1871 osiadł na stałe w Monachium, dzieląc pracownię z przyjacielem, malarzem Antonim Kozakiewiczem. Z Monachium wyjeżdżał do Krakowa i na Węgry. We wcześniejszym okresie - jak przystało na ucznia Matejki - malował kompozycje historyczne, ale o zabarwieniu rodzajowym (Pożegnanie syna wyruszającego na wyprawę wiedeńską). Później, już w Monachium malował portrety i pejzaże oraz - przede wszystkim - rodzajowe sceny z małych polskich miasteczek czy wsi - jarmarki, wędrownych muzykantów, obozowiska Cyganów. Chętnie malował też nieco sentymentalne scenki z dziecięcymi bohaterami. W jego pracach dużą rolę odgrywała anegdota, dopowiedziana jeszcze opisowym, literackim tytułem; Zakazany owoc, Pociecha matuli, Bez jutra czy Ostatnia krówka. Obrazy artysty „pokazujące z największa wiernością życie ludu polskiego /../, znalazły jak najżywsze uznanie” i cieszyły się znacznym powodzeniem, a wiele z nich trafiało na angielski bądź amerykański rynek sztuki.