Akwarela i węgiel drzewny na papierze, 1953.
Podpisane i datowane po hebrajsku z okresu jej pobytu w Izraelu.
Wymiary: w św p-p: 35 x 48 cm. 53 x 67 cm (z oprawą)
Pochodzenie: Kolekcja prywatna Tel Awiw, Izrael.
Certyfikat autentyczności.
Judyta
Sobel (1924, Lwów – 2012, Nowy Jork) była polsko-amerykańską malarką
żydowskiego pochodzenia, związaną z ekspresjonizmem. Studia artystyczne
odbywała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, gdzie
kształciła się pod okiem wybitnych artystów, takich jak Władysław
Strzemiński i Stefan Wegner, uzyskując dyplom w 1950 roku. Już w 1948
roku wzięła udział w prestiżowej I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w
Krakowie. Po studiach wyjechała na stypendium do Izraela, a następnie
zamieszkała na stałe w Nowym Jorku.
Twórczość Sobel była wystawiana w takich miastach jak Łódź, Wrocław, Kraków, Paryż, Tel Awiw, Hajfa i Nowy Jork. W 1956 roku zdobyła pierwszą nagrodę na wystawie w paryskiej Gallery Saks, co umocniło jej pozycję na międzynarodowej scenie artystycznej. Jej malarstwo, oscylujące między figuracją a deformacją, wyróżniało się bogactwem koloru i intensywnymi ekspresjonistycznymi poszukiwaniami. Obrazy Sobel ukazują subtelną wrażliwość na codzienność i są wysoko cenione przez krytyków i historyków sztuki. Dzieła artystki znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych i muzealnych na całym świecie.
