Władysław HASIOR (1928-1999), Upadły anioł, 1989

assemblage, (tkanina, parostki sarny, ptasie skrzydła, plastik, sznurek,
drewno); deska oprawiona w gipsową, zamalowaną złotą farbą ramę
z narożnym ornamentem; 94 x 73 cm;
sygn., dat. i opisany na odwrocie: upadły anioł / Hasiorw / 1989
[długopisem].

Władysław Hasior, przy wykorzystaniu przedmiotów codziennego użytku,
uszkodzonych lalek, szklanych naczyń, konarów drzew, skrawków tkanin,
drutów i wielu innych elementów komponował assemblage, dzięki czemu
jego działalność artystyczna była nie tylko prowokacją twórczą, ale również
intelektualną. Artysta uważał, że wykorzystywane przez niego elementy
mają możliwość sugerowania konkretnych treści, równocześnie kreował
osobiste misterium przedmiotów. W części z nich, jak na przykład chleb, mydło,
świeca można również doszukać się znaczeń symbolicznych, filozoficznych
a nawet religijno-duchowych. W 2014 roku w krakowskim MOCAK-u
odbyła się wystawa dzieł rzeźbiarza, w katalogu do niej można odszukać
nawet osobisty słownik symboli wizualnych z przypisanymi doń znaczeniami.
Anioł jest tam wymieniany jako symbol dobrotliwej, chrześcijańskiej
obojętności. Postać ta pojawia się w twórczości Władysława Hasiora od lat
60. XX wieku, Andrzej Banach wiąże ją z przeżyciami wojennymi artysty.
Faktem jest jednak, że w dokumentacji, slajdach, fotografiach, wycinkach
prasowych, zgromadzonych przez twórcę figura skrzydlatej postaci czy
anioła zajmuje znaczące miejsce. Obecnie własnymi galeriami dzieł Władysława
Hasiora może poszczycić się Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem
oraz Miejski Ośrodek Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim.