Franciszek Streitt, MUZYKANCI, ok. 1880

20,3 x 25,7cm - piórko, tusz, papier piórko, tusz, papier naklejony na tekturę, 20,3 x 25,7 cm

sygn. l.d. (ołówkiem): F. Streitt

Na odwrocie na tekturze l.d. (ołówkiem): 3505 p.d. (ołówkiem): m.5; okrągła nalepka z numerem (tuszem): 169.

 

Franciszek Streitt (Brody 1839 - Monachium 1890) w latach 1856-1866 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, a następnie w Akademii wiedeńskiej u Eduarda Engertha. W roku 1871 osiadł na stałe w Monachium, dzieląc pracownię z przyjacielem, malarzem Antonim Kozakiewiczem. Z Monachium wyjeżdżał do Krakowa i na Węgry. We wcześniejszym okresie - jak przystało na ucznia Matejki - malował kompozycje historyczne, ale o zabarwieniu rodzajowym (Pożegnanie syna wyruszającego na wyprawę wiedeńską). Później, już w Monachium malował portrety i pejzaże oraz - przede wszystkim - rodzajowe sceny z małych polskich miasteczek czy wsi - jarmarki, wędrownych muzykantów, obozowiska Cyganów. Chętnie malował też nieco sentymentalne scenki z dziecięcymi bohaterami. W jego pracach dużą rolę odgrywała anegdota, dopowiedziana jeszcze opisowym, literackim tytułem; Zakazany owoc, Pociecha matuli, Bez jutra czy Ostatnia krówka. Obrazy artysty „pokazujące z największa wiernością życie ludu polskiego /../, znalazły jak najżywsze uznanie” i cieszyły się znacznym powodzeniem, a wiele z nich trafiało na angielski bądź amerykański rynek sztuki.