Vizualizate recent
Loghează-te pentru vedea lista loturilor
Preferate
Loghează-te pentru vedea lista loturilor
KAROL RUTHART.
(Na płótnie, 2 stopy 4 ½ cała w ysok i, 1 stopę 11 ¾ cala szeroki).
Ruthart Karol, znamienity malarz zwierząt i łowów, słynął od 1660— 1680. r.; nic pewnego przecież nie wiadomo o stosunkach jego życia. I co do miejsca urodzenia jego panują sprzeczne domniemania, gdyż jedni rachują go do niemieckiej, drudzy do niderlandzkiej szkoły, i dla tego nazyr wają go Careel Ruthardts. Nie ma przecie żadnego pozoru do wyłączania go ze szkoły niemieckiej, powiada Nagler. W zbiorach i galeryach holenderskich, rzadko gdzie zabłąkał się jaki jego obraz, a rzadziej jeszcze spotkać tam można jego rysunki, gdy przeciwnie, w niemieckich zbiorach, oboje w dość znacznej napotykają się liczbie.
Ruthart bawił także czas jakiś we Włoszech, według wszelkiego podobieństwa w Wenecyi, gdyż tam zawarł przyjaźń z niejakim Hopferem, z Norymbergi. Pokazuje się to z rysunku zwierząt, znajdującego się w ręku pana J. A. Gr. Weigel w Lipsku. Narysowany on był do sztambucha tego Hopfera, i podpisany nazwiskiem artysty, który tu podpisał się „Carlo Bo Ruthart, 1672.“
Ruthart zostawił kilka obrazów, które do klassycznych dzieł w swoim rodzaju zaliczyć się zdają. Takiemi są krajobrazy ze zwierzętami i figurami, zwykle polowania na jelenie albo niedźwiedzie, z niesłychaną swobodą, śmiałością i lekkością traktowane a nadzwyczajne pod względem siły i ciepłego kolorytu. W wykonaniu nie zawsze widać jednakową staranność, ale i pod tym względem płody tego artysty są prawdziwem arcydziełem w swoim zawsze rodzaju. Najlepsze jego obrazy są polowania na jelenie i szczwanie niedźwiedzi, w zbiorze księcia Kanitza w Wiedniu, obadwa pięknie przerobione mezzotinto; podobneż przedmioty w galeryi królewskiego muzeum w Berlinie, dowcipnie i po mistrzowsku wykonane; polowanie na jelenia z trzema dojeżdżaczami, w Wiedniu, w galeryi cesarskiej; szczwanie niedźwiedzia w Alton Tower, w Londynie. Słowem, każda porządna i doborowa galerya obrazów, stara się żeby posiadać choć jedno z poprawniejszych dzieł Rutharta.
Ruthart sztychował także na miedzi; ryciny te były w swoim czasie bardzo cenione a teraz do rzadkich osobliwości należą.
KONIEC TOMU TRZECIEGO